به نقل از «فرارو»

(ویدئو) مردم پنجشیر در ترس از جنگجویان طالبان زندگی می‌کنند

تاریخ انتشار: ۲۱ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۷۲۸۲۴۱

مردم دره پنجشیر افغانستان که آخرین منطقه که طالبان آن را تصرف کرد، هنوز در ترس زندگی می‌کنند.

به گزارش فرارو، در ماه ژوئن، عفو بین الملل و دیده بان حقوق بشر، طالبان را به انجام اعمال شکنجه در ولایت پنجشیر و بازداشت خودسرانه غیرنظامیان به دلیل عضویت در جبهه مقاومت ملی متهم کردند.

امیر (نام واقعی او نیست)، یک دانشجوی ۲۲ ساله در پنجشیر می‌گوید: از زمانی که آن‌ها (جنگجویان طالبان) آمده اند، مردم احساس امنیت نمی‌کنند، احساس ترس می‌کنند و نمی‌توانند آزادانه صحبت کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در ۶ سپتامبر ۲۰۲۱، طالبان اعلام کرد که دره پنجشیر را به طور کامل تصرف کرده است، پس از اینکه جبهه مقاومت ملی نتوانست از اشغال این منطقه توسط عناصر طالبان که در اواسط ماه اوت به قدرت رسید، جلوگیری کند.

احمد شاه مسعود در دهه هشتاد قرن گذشته به شهرت پنجشیر کمک کرد تا اینکه در سال ۲۰۰۱ توسط القاعده ترور شد و دره پنجشیر نه در دهه هشتاد قرن گذشته تحت اشغال شوروی قرار گرفت و نه در زمان حکومت طالبان یک دهه بعد در سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱.

یک سال پس از بازگشت طالبان به قدرت، به نظر می‌رسد که جبهه مقاومت ملی به رهبری احمد مسعود، پسر احمد شاه مسعود، تنها تهدید نظامی متعارف برای اربابان جدید قدرت باشد. در ۷ می، جبهه مقاومت ملی از آغاز یک حمله بزرگ به طالبان در شماری از ولایات شمالی افغانستان از جمله پنجشیر خبر داد.

از آن زمان، مبارزان مقاومت در کوهستان‌ها مستقر هستند، در حالی که حدود ۶۰۰۰ جنگجوی طالبان در دره مستقر هستند و جنبش اکنون جاده اصلی را که از نزدیکی رودخانه پنجشیر در فاصله بیش از ۱۰۰ کیلومتری می‌گذرد، کنترل می‌کند. در روستا‌ها نیز چندین ایست بازرسی دیده می‌شود.

امیر ادامه می‌دهد: ما نمی‌توانیم عصر‌ها با دوستانمان قدم بزنیم، به محض اینکه به جایی برای معاشرت می‌رسیم، آن‌ها برای جلوگیری از ما به سراغ ما می‌آیند و از ما می‌پرسند که چرا اینجا نشسته ایم.

عفو بین‌الملل گفته که این نقض‌های جدی حقوق بشر فضای ترس و بی‌اعتمادی را در منطقه ایجاد می‌کند.

هنگامی که طالبان در ماه سپتامبر به منطقه‌ای که قبل از اوت ۲۰۲۱ بیش از ۱۷۰ هزار نفر در آن زندگی می‌کردند، رسیدند، بسیاری از ساکنان پنجشیر فرار کردند.

ابوبکر صدیق سخنگوی والی پنجشیر گفت: ممکن است کمتر از دو هزار خانواده پنجشیر را ترک کرده باشند، اما بیشتر آن‌ها برگشته اند.

عبدالحمید خراسانی از فرماندهان طالبان در پنجشیر می‌گوید: ما هیچ جبهه‌ای ندیدیم، جبهه وجود ندارد.
او که توسط حافظان مسلح محاصره شده بود، اظهار داشت: در پنجشیر هیچ تهدید امنیتی نیست، برخی از مردم در کوه هستند و ما آن‌ها را تعقیب می‌کنیم.

علی میثم نظری، مسئول روابط بین الملل جبهه مقاومت ملی به نوبه خود می‌گوید: اگر ما چند رزمنده هستیم و به کوه‌ها رانده می‌شویم، چرا هزاران جنگجو می‌فرستند؟

او تاکید می‌کند که جبهه مقاومت ملی در هر دره جانبی در پنجشیر، یعنی بیش از ۲۰ پایگاه و در سایر ولایات شمال شرق کشور یک پایگاه دائمی دارد و جبهه می‌گوید که حدود ۳۰۰۰ عضو در سراسر افغانستان دارد.

مایکل کوگلمن، مدیر برنامه مطالعات آسیا در اندیشکده ویلسون معتقد است که جبهه مقاومت ملی اراده مبارزه دارد، اما توانایی انجام این کار را ندارد و تاکید می‌کند که بخش بزرگی از رهبران و مبارزان این جبهه در خارج از کشور به ویژه در تاجیکستان هستند.

او می‌گوید: برای اینکه جبهه مقاومت ملی یک گروه واقعاً مؤثر باشد، باید از حمایت‌های خارجی بیشتر، چه نظامی و چه مالی برخوردار باشد.

تهدید دیگر طالبان که با بمب گذاری ها، حملات انتحاری و هدف قرار دادن اقلیت‌های مذهبی افغانستان به ویژه اقلیت شیعه، فعالیت می‌کند شاخه خراسان داعش است که از سال گذشته فعالیت خود را آغاز کرده است. طالبان با راه اندازی نبرد علیه داعش و دستگیری صد‌ها مرد متهم به عضویت این گروه، در تلاش برای کاهش خطر داعش هستند.

طالبان ماه‌ها است ادعا می‌کند که داعش را شکست داده است، اما تحلیلگران بر این باورند که این گروه افراطی همچنان برجسته‌ترین تهدید امنیتی برای دولت طالبان است.

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی

منبع: فرارو

کلیدواژه: پنجشیر طالبان افغانستان جبهه مقاومت ملی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۷۲۸۲۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

انفعال رژیم اردن در برابر جبهه مقاومت

هرچند این کشور در میانه عملیات اخبار منتشر شده را تکذیب کرد، اما ساعاتی پس از عملیات رسماً از نقش خود در دفاع از اسرائیل پرده برداشت. از طرفی این اقدام ملک عبدالله از دید دوستداران فلسطین هم دور نماند و امت‌های عربی و اسلامی توانستند ذات این شخصیت را بشناسند.

دولت اردن یک دولت مصنوعی است که انگلستان پس از جنگ جهانی اول و تقسیم سرزمین‌های امپراتوری عثمانی در پی معاهده سایکس پیکو ایجاد کرد.انگلستان در آن سال‌ها فرزندان شریف حسین-حاکم  مکه- را که در سرنگونی امپراتوری عثمانی کمک شایانی کرده بود، در عراق(فیصل) و اردن (عبدالله اول) روی کار آورد.

اردن از اساس یک کشور طبیعی و دارنده عناصر تشکیل دهنده یک ملت نیست و در یک قرن اخیر وظایف و مأموریت‌هایی را که غرب به پادشاهانش محول کرده انجام می‌دهد و در عوض از آن‌ها مساعدت مالی و تسلیحاتی می‌گیرد.در جریان عملیات وعده صادق نیز پادشاه اردن آسمان کشورش رادر اختیار کشورهای غربی و صهیونیستی قرار داد تا پهپادهای ایرانی را که عازم سرزمین‌های اشغالی بودند هدف قرار دهند.

البته این اقدام هزینه فراوان  و بی‌آبرویی روی دست این کشور جعلی گذاشت و در میان افکار عمومی دنیای عرب، ملک عبدالله دوم منفوریت بیشتری پیدا کرد و یک خائن و نوکر اسرائیل نامیده شد.

در خصوص نحوه واکنش ایران و کشورهای محور مقاومت به خیانت اردن این نکته را باید ذکر کرد که در حال حاضر این کشور در موضع انفعال قرار دارد و هرگونه اقدام تنش‌زای مستقیم به نفع این پادشاهی تمام خواهد شد.

در نتیجه باید با هوشمندی و تدبیر و دیپلماسی عمومی این وضعیت انفعالی اردن در داخل و خارج را تداوم بخشید.

نباید فراموش کرد ۶۰ درصد جمعیت اردن فلسطینی‌تبار هستند و از حمایت‌های این پادشاهی از اسرائیل منزجر شده‌اند و اگر یک جریان فرهنگی و رسانه‌ای روشنگرانه در خصوص خیانت‌های خاندان شریف هاشمی در یک قرن اخیر و حمایت آن‌ها از طرح های استعمار در منطقه ایجاد شود، بدون شک در سال‌های آینده تحولات اجتماعی و سیاسی در این کشور رنگ و بوی دیگری خواهد گرفت که تقویت جریان‌های مقاومت در آنجا را در پی خواهد داشت.